Zarówno Ośrodek Adaptacyjno - Rehabilitacyjny (dawniej ul. Zagórze) jak i Środowiskowy Dom

 Samopomocy (dawniej ul. Owsiana) mieszczą się już w nowej siedzibie, przy ul. J. Garczyńskiego 13

 na Wildzie. Uczestnicy zajęć mają teraz jeszcze lepsze warunki do terapii, zabawy i odpoczynku.

 W tym samym miejscu działa też Ośrodek rehabilitacji funkcji poznawczych oraz stanu fizycznego

 osób z chorobą Alzheimera i zaburzeniami otępiennymi podobnego typu.

Środowiskowy Dom Samopomocy

Środowiskowy Dom Samopomocy mieści się na drugim piętrze. Całe piętro posiada klimatyzację. Na pierwszym jest przestronna szatnia dla  uczestników  oraz  toaleta  dla  osób  niepełnosprawnych.  Cały  budynek  pozbawiony  jest barier   architektonicznych i dostsowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Nie ma np. żadnych progów, jest oczywiście klatka schodowa ale większość osób korzysta z obszernej, nowoczesnej windy, która informuje nas o kolejnych piętrach, zamykaniu i otwieraniu drzwi. Uczestnicy żartują, że zupełnie jak w nowoczesnych autobusach. 

Z zajęć korzystają osoby, które diagnozujemy na miejscu, po uprzednim umówieniu się telefonicznym. Po otrzymaniu skierowania od naszego lekarza psychiatry konieczne jest jeszcze skierowanie od lekarza rodzinnego. Uczestnicy kierowani są do nas na podstawie decyzji administracyjnej wydawanej przez odpowiednią filię MOPR-u, która określa m.in. koszty odpłatności za udział w zajęciach, są one uzależnione m.in. od wysokości dochodu osoby zainteresowanej lub jej rodziny. Uczestnicy korzystają nie tylko z terapii ale mają również możliwość konsultacji z lekarzem specjalistą. Cyklicznie wykonywane są też testy pamięci. W sprawach o charakterze socjalno-bytowym oraz inetrwencyjnych jest do dyspozycji pracownik socjalny. Rodziny i opiekunowie mogą korzystać z comiesięcznych spotkań Grupy Wsparcia a w miarę pozyskiwania przez nas środków z innych źródeł - również ze szkoleń i warsztatów.

 


 

Pomieszczenia Środowiskowego Domu Samopomocy są wygodne i estetyczne

 

 



 



 

Cały budynek jest pozbawiony barier architektonicznych i dostosowany do
potrzeb osób niepełnosprawnych

 

 



 

Sale terapeutyczne mają piękny widok. Można robić dalekie wycieczki

 

 



 



 



 



 



 

Nowoczesna kuchnia, to miejsce ćwiczenia codziennych umiejętności samoobsługowych

 



 

Pracownia terapii zajęciowej i terapii funkcji poznawczych

 



 

Pamiętamy tez o rodzinach i opiekunach. Prowadzimy comiesięczne Grupy Wsparcia
 



 



 

 
Ośrodek Adaptacyjno-Rehabilitacyjny

 
 

Przestronne sale terapii zajęciowej i teraoii funkcji poznawczych mają bezpośrednie wyjście do ogródka, co w sezonie jest bardzo wygodne.

 



 


Z Ośrodka korzystają osoby z bardziej zaawansowaną chorobą, dlatego też w ofercie prócz zajęć terapeutycznych uwzględniamy usługi opiekuńcze.

Uczestnicy zajęć korzystają z Ośrodka nieraz przez kilka lat. W tej chwili osoba z najdłuższym "stażem" korzysta już szósty rok.

 



 

Niebawem dodamy tu kolejne, aktualne zdjęcia i informacje

 



Poniższe zdjęcia, to już historia. Wspominamy te chwile z sympatią. Obecnie jesteśmy już w nowym miejscu. Cóż, życie jest drogą...

Formy zajęć, jakie prowadzimy w obu naszych ośrodkach są dostosowane do etapu choroby.

• Terapia zajęciowa. W terapii funkcji poznawczych ważną rolę pełni terapia zajęciowa. Polega ona na wykonywaniu, często manualnych, plastycznych prostych prac, które wykorzystują elementy arteterapii. Jednym z takich zajęć jest malowanie, ozdabianie ośrodka, wycinanie. Łączymy również arteterapię z elementami muzykoterapii, co przejawia się głównie w rysowaniu do muzyki, czy malowaniu muzyki.
  Celem tych zajęć jest usprawnianie funkcjonowania samoobsługowego (co wiąże się ze sprawnością manualną) jak również stabilizacji nastroju i wywoływania pozytywnych emocji.

• Rehabilitacja ruchowa. Rehabilitacja ruchowa służy utrzymaniu ogólnej sprawności fizycznej (czynności samoobsługi), ma pozytywny wpływ na funkcjonowanie układu krążenia i oddechowego (zajęcia ogólnousprawniające), terapia metodą PNF (metoda rehabilitacji ruchowej wykorzystująca pracę w płaszczyznach kombinowanych – naturalna forma ruchu), spacery jako forma rehabilitacji (utrzymuje kondycję fizyczną organizmu na istniejącym poziomie) i terapii (poprawia samopoczucie, umożliwia kontakt z przyrodą).

• Fototerapia (terapia światłem) - terapia działająca antydepresyjnie w okresie jesienno - zimowym.

• Mata masująca - umożliwia masaż mięśni przykręgosłupowych.

W ramach terapii zajęciowej i rehabilitacji ruchowej wykorzystujemy elementy: muzykoterapii i choreoterapii.

Choreoterapia obejmuje taniec, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, improwizacje ruchowe do wybranej muzyki. Wartości lecznicze tańca, które zdecydowały o jego coraz szerszym zastosowaniu w psychoterapii, to przede wszystkim: społeczny charakter tańca, różnorodność i atrakcyjność form tanecznych oraz możliwość oddziaływania na psychikę poprzez ruch, muzykę i kontakt psychiczny z ludźmi.

• Terapia funkcji poznawczych.

• Terapia kognitywna (trening pamięci, orientacja w przestrzeni).

• Terapia walidacyjna (pobudzanie prawidłowych zachowań społecznych, tożsamości chorych, zmniejszenie poczucia lęku i niepokoju, poprawa samopoczucia).

• Terapia środowiskowa (stworzenie przyjaznego i bezpiecznego otoczenia choremu).

• Terapia reminescencyjna (wywoływanie wspomnień przy użyciu stymulujących materiałów np. muzyka, fotografie, pamiątki).

• Terapia zabawą i śmiechem.

• Animaloterapia – przebywanie ze zwierzętami uwrażliwia, pozwala na kontakt z własnymi emocjami, które pozytywnie wpływają na samopoczucie co jest ważnym czynnikiem w leczeniu, pomaga zapomnieć o dolegliwościach psychoruchowych, przełamuje bariery, obniża poziom lęku; jedną z form – felinoterapia (kontakt osoby poddawanej terapii z kotem) oraz:

• Dogoterapia Zajęcia odbywają się dwa razy w miesiącu, prowadzone są przez Fundację Sekret Gai.

• Tai - Chi. Zajęcia prowadzone były raz w tygodniu. Niestety z powodu rezygnacji Towarzysztwa Tai Chi z prowadzenia naszej grupy te ciekawe i pożyteczne spotkanie już się nie odbywają.

• Koncerty.

Z naszego doświadczenia wynika, że pacjenci w różnym stadium choroby zachęcani do ćwiczeń zyskują lepsze samopoczucie i dłużej pozostają aktywni niż chorzy przebywający w domach.

Każde działanie, które prowadzi do spowolnienia procesów postępowania tej choroby jest niezwykle cenne. Wprowadzanie nowych form terapii jest przez chorych bardzo dobrze przyjmowane. Jest atrakcyjne i urozmaica konwencjonalne zajęcia.